الگوی معادلات ساختاری روابط جهت گیری هدفی، امیدواری، بهزیستی معنوی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه

مقدمه: با ظهور روانشناسی مثبت توجه روانشناسان از بیماری های روانی به سمت پیش بین های سلامت روان و راهکارهای ارتقاء آن تغییر جهت یافت. هدف پژوهش حاضر ارائه یک مدل جهت تبیین سلامت روان دانشجویان بر اساس متغیرهای جهت گیری هدفی، امیدواری و بهزیستی معنوی است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش تعداد 374 نفر(150 زن و 224 مرد) با دامنه سنی 18 تا 50 سال و میانگین 67/24 و انحراف استاندارد 72/6 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی همدان انتخاب، و به پرسشنامه های، جهت گیری هدفی، امیدواری، بهزیستی معنوی و سلامت روان پاسخ دادند. داده ها به وسیله نرم افزارهای spss.16 و lisrel.8/5 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین جهت گیری هدفی با امیدوای و بهزیستی معنوی رابطه معنادار وجود دارد، همچنین بین امیدواری با بهزیستی معنوی و سلامت روان و بهزستی معنوی با سلامت روان. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل طراحی شده جهت تبیین سلامت روان با داده ها برازش دارد(98/0=agfi، 00/0=rmsea، 98/0=nfi). در مدل برازش شده جهت گیری هدفی به طور مستقیم روی امیدواری و بهزیستی، امیدواری به طور مستقیم روی بهزیستی معنوی و غیر مستقیم روی سلامت روان در نهایت بهزیستی نیز به طور مستقیم روی سلامت روان تاثیر گذار هستند. نتیجه گیری: دانشجویانی که هدفمند هستند از امیدواری بالاتر و دانشجویان امیدوار تر از بهزیستی معنوی بالاتر و به طبع آن از سلامت روان بالاتری برخوردارند.